Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός: Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλέξιου Κομνηνού (1081-1118), έγινε στην Κων/πολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο, θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν ''Ιωαννίτες'', άλλοι ''Βασιλείτες'' και άλλοι ''Γρηγορίτες''. Στην έριδα αυτή έθεσε τέλος ο Μητροπολίτης Ευχαϊτων, Ιωάννης ο Μαυρόπους, ο οποίος είδε σε οπτασία τους μέγιστους αυτούς ιεράρχες, πρώτα καθένα χωριστά και στη συνέχεια και τους τρεις μαζί. Έτσι ανέλαβε τη συμφιλίωση των διαμαχόμενων μερίδων, συνέστησε την εορτή της 30ης Ιανουαρίου και συνέγραψε και κοινή Ακολουθία, αντάξια των τριών Μεγάλων Πατέρων
