27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

 Μπάγερν Μονάχου

Η πιο επιτυχημένη ποδοσφαιρική ομάδα της Γερμανίας, με 21 πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ στο ενεργητικό της. Ιδρύθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1900 από 18 νεαρούς γυμναστές στο εστιατόριο «Γκιζέλα» του Μονάχου, οι οποίοι τη βάφτισαν Μπάγερν (Βαυαρία στα γερμανικά).
Είναι μία από τις τρεις επαγγελματικές ομάδες του Μονάχου. Οι άλλες δύο είναι η μεγάλη της αντίπαλος Μόναχο 1860 και η Ουντερχάχινγκ. Η κόντρα Μπάγερν - Μόναχο 1860, που έθρεψε γενιές ποδοσφαιρόφιλων στη βαυαρική πρωτεύουσα, έχει ατονήσει τα τελευταία χρόνια. Η Μόναχο 1860 από τους τίτλους και τη δόξα της δεκαετίας του '60 έχει περιπέσει σε αφάνεια και φυτοζωεί μεταξύ πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, ενώ η Μπάγερν έχει ξεφύγει προ πολλού από τα όρια της Γερμανίας. Ένα στοιχείο που φωτίζει την κατάσταση των δύο ομάδων σήμερα είναι ότι η 1860 αντλεί τους οπαδούς της από τη φθίνουσα εργατική τάξη του Μονάχου, ενώ η Μπάγερν από την ακμάζουσα μεσαία τάξη ολόκληρης της Βαυαρίας.
Η Μπάγερν έχει 120.000 μέλη και είναι 5η στη σχετική λίστα μετά την Μπενφίκα, τη Ρεάλ, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Μπαρτσελόνα. Την εποπτεία του ποδοσφαιρικού τμήματος έχει η ΠΑΕ Μπάγερν, που ανήκει κατά 90% στην ερασιτεχνική Μπάγερν και κατά 10% στη γνωστή εταιρεία αθλητικού υλικού «Αντίντας». Εκτός από το ποδόσφαιρο, η Μπάγερν έχει τμήματα μπάσκετ, χάντμπολ, γυμναστικής, πινγκ-πονγκ, ζατρικίου και μπόουλινγκ.
H Μπάγερν έκανε αισθητή την παρουσία της στο γερμανικό ποδόσφαιρο μόλις το 1932, όταν κατέκτησε τον πρώτο της τίτλο. Πέρασαν 25 «πέτρινα χρόνια» μέχρι το 1957, για να σηκώσουν οι «κόκκινοι» του Μονάχου το πρώτο τους Κύπελλο. Στα χρόνια του Γ' Ράιχ, η ομάδα περιέπεσε σε δυσμένεια, εξαιτίας του εβραίου προέδρου της Κουρτ Λαντάουερ, του ανθρώπου που την έβγαλε από την αφάνεια. Ο Λαντάουερ διέφυγε στο εξωτερικό και επανήλθε στο Μόναχο το 1947 για να συνεχίσει το έργο του. Μέχρι τη δημιουργία της «Μπουντεσλίγκα», το 1963, η Μπάγερν βολόδερνε στα τοπικά πρωταθλήματα της Βαυαρίας.
Ο τότε πρόεδρος της ομάδας Βίλχελμ Νοϊντέκερ και ο γνωστός μας από τη θητεία του στην ΑΕΚ προπονητής Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι κατέστρωσαν ένα φιλόδοξο πλάνο και δημιούργησαν τη σημερινή παντοκρατορία της Μπάγερν στο γερμανικό ποδόσφαιρο. Στηρίχθηκαν σε μια φουρνιά ταλαντούχων πιτσιρικάδων, με επικεφαλής τους Φραντς Μπεκενμπάουερ (σημερινός πρόεδρος της ομάδας), Ζεπ Μάγιερ και Γκερντ Μίλερ. Τα αποτελέσματα ήρθαν γρήγορα, με αποκορύφωμα τα τρία συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών, στα μέσα της δεκαετίας του '70.
Εκτός των ανωτέρω, από τις τάξεις της Μπάγερν έχουν περάσει σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Αουγκεντάλερ, Ρουμενίγκε, Χένες, Μπρέμε, Ματέους, Έλμπερ, Μπράιτνερ, Κλίνσμαν, Έφενμπεργκ, Ζε Ρομπέρτο, Λιζαραζού, Μπάλακ και οι σύγχρονοι Καν, Λούσιο, Πισάρο, Ποντόλσκι, Σανιόλ, Χάργκριβς και Σολ.
Η Μπάγερν στα υπερεκατό χρόνια της ύπαρξής της έχει κατακτήσει:
  • 21 πρωταθλήματα Γερμανίας (1932, 1969, 1972, 1973, 1974, 1980, 1981, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1994, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2005, 2006, 2008)
  • 14 Κύπελλα Γερμανίας (1957, 1966, 1967, 1969, 1971, 1982, 1984, 1986, 1998, 2000, 2003, 2005, 2006, 2008)
  • 4 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ (1974, 1975, 1976, 2001)
  • 1 Κύπελλο Κυπελλούχων (1967)
  • 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (1996)

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ 
http://www.bayernfans.gr/history

H ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ FC BAYERN
Μια ιστορία γεμάτη επιτυχίες είναι η πορεία της FC Bayern από την εποχή που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα. Δεν είναι τυχαίο που θεωρείται η κορυφαία ομάδα ποδοσφαίρου στη Γερμανία και μια από τις κορυφαίες στην Ευρώπη. Τα Κύπελλα και οι διακρίσεις στο μουσείο της ομάδας στο Μόναχο αντικατοπτρίζουν το μεγαλείο της ομάδας της Βαυαρίας. Στο παρακάτω κείμενο θα γνωρίσετε αναλυτικά την ιστορία της ομάδας έτσι όπως παρουσιάζεται στην επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.
1900 – 1945 Επιτυχία από την αρχή
Όλα ξεκινούν τον Φεβρουάριο του 1900 με τον Franz John, έναν Βερολινέζο, και τα 18 ονόματα στο καταστατικό του συλλόγου, οι πρώτοι από τους μελλοντικούς παίκτες της ομάδας. Η άνοδος της ομάδας ξεκινά το 1907 όταν οι Βayern Reds «μετακόμισαν» στο νέο τους γήπεδο το Bayern Ground στην οδό Λέοπολντ στο Μόναχο. Η τοπική αντίπαλη ομάδα, FC Wacker, ανακάλυψε την τροπή που θα έπαιρναν τα πράγματα με την μεγάλη σε έκταση ήττα με 8 – 1 στον εναρκτήριο αγώνα.
Το πρώτο επίτευγμα της ομάδας ήταν μια κορυφαία διάκριση στο ποδόσφαιρο του Μονάχου και ειδικότερα το 1910 η ομάδα ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια της ανατολικής περιφέρειας, Τον επόμενο χρόνο η Bayern υπερασπίστηκε το τίτλο της χωρίς ήττες. Την εποχή εκείνη στην ομάδα αγωνίστηκε ένας διεθνής παίκτης ο Μax “Gaberl” Gablonsky μέλος της εθνικής ομάδας της Γερμανίας που είχε ηττηθεί από το Βέλγιο στις 16 Μαϊου 1910. Από τότε τα πράγματα άλλαξαν με γρήγορους ρυθμούς. Το 1920 η Βayern είχε 700 μέλη και είχε αναδειχθεί σε αυτό που παραμένει εως σήμερα: Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιρικός σύλλογος στο Μόναχο.
Το 1926 η ομάδα κέρδισε το πρωτάθλημα νότιας Γερμανίας και το 1932 κατάφερε να κερδίσει τον πρώτο εθνικό τίτλο νικώντας την Άϊντραχτ Φρακφούρτης με 2 – 0. Οι σκόρερ ήταν οι Rohr και Krumm, τα «αστέρια» ήταν οι Heidkampf και Breindl και προπονητής, φυσιοθεραπευτής, οργανωτής και μάνατζερ της ομάδας ο Richard “Little” Dombi. H ομάδα της Βayern έγινε ένα μεγάλο όνομα στη Γερμανία αλλά μετά την προώθηση των Simetsreiter, Goldbrunner και Moll στην Ολυμπιακή Ομάδα που έλαβε μέρος στους αγώνες του Βερολίνου το 1936, το πνεύμα του ποδοσφαίρου έπαψε να υπάρχει…Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασε και σταμάτησε τον παλμό του αθλητισμού στη Γερμανία για πολλά χρόνια.
1946 – 1967 Περίοδος ανασυγκρότησης
Μετά από αυτή τη καταστροφική περίοδο στην ιστορία το γερμανικό ποδόσφαιρο χρειαζόταν τη δική του περίοδο για να ανασυγκροτηθεί. Θα περάσουν εννέα χρόνια μέχρι να επιστρέψει η χαρά σε όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο καθώς η εθνική ομάδα της Γερμανίας επέστρεψε με το τρόπαιο από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ελβετία. Η ομάδα του Sepp Herberger είχε κερδίσει το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο για τη Γερμανία νικώντας 3 – 2 την Ουγγαρία ωστόσο ήταν άσχημη εμπειρία για τον Jakob Streitle, τον αρχηγό της Bayern, που είδε την ομάδα να κατακτά το τρόπαιο χωρίς αυτόν. Ωστόσο πέρασε αρκετός καιρός ώσπου να γίνει σπάνιο φαινόμενο μια Εθνική Γερμανίας χωρίς παίκτες της Μπάγερν. Το 1957 οι Κόκκινοι κατέκτησαν το Κύπελλο Γερμανίας. Μπροστά σε 42.000 θεατές στο κατάμεστο Augsburg Rosenau Stadium ο αρχηγός της Bayern Jobst οδήγησε την ομάδα σε νίκη με 1 – 0 εναντίον της Φορτούνα Ντύσλεντορφ.
Ωστόσο ακολούθησε μια σύντομη περίοδο χωρίς νίκες. Το 1962 το μάνατζμεντ της ομάδας ανέλαβε ο Wilhelm Neudecker αλλά η Bayern γνώρισε μεγάλη απογοήτευση όταν το 1963 δεν της επετράπη η συμμετοχή στη νεοσύστατη Bundesliga. Δυο χρόνια αργότερα έφτασε στο απόγειο της δόξας της στο γερμανικό ποδόσφαιρο με προπονητή τον Tschik Cajkovski ο οποίος απεβίωσε το 1998. Η ομάδα έμπαινε σε μια εκπληκτική περίοδο ανάπτυξης όπου «έλαμψε» το άστρο του Franz Beckenbauer και άλλων μεγάλων ποδοσφαιριστών στην ιστορία της Bayern. Ο Beckenbauer κατέληξε στους Κόκκινους αντί τους Μπλέ (Munich 1860) μετά από διαφωνία και ο Τσαικόφσκι τον έβαλε τώρα στα πλέι οφ. Πίσω του έμενε ο σίγουρος Sepp Maier και μπροστά του στην άλλη πλευρά του γηπέδου ενας ογκώδης νέος άντρας που ονομάζεται Γκέρντ Μίλλερ (τον οποίο ο Cajkovski αργότερα αποκαλούσε «ο μικρός παχύς Μίλλερ» που έπαιζε με τη μπάλα με αξιοπιστία.
Ηταν η εποχή που έφερε την παγκόσμια αναγνώριση για τη Bayern. Η ομάδα τερμάτισε στη 3η θέση την πρώτη της χρονιά στη Bundesliga τη περίοδο 1965/1966. Ο Beckenbauer και ο Maier «επιβραβεύτηκαν» με μια θέση στη εθνική ομάδα που ταξίδεψε στη Βρετανία όπου οι προσπάθειες της ομάδας για τη κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου σταμάτησαν στον τελικό καθώς έχασαν από την Αγγλία. Ωστόσο η ποδοσφαιρική χρονιά για τη Μπάγερν δεν μπορούσε να περάσει χωρίς έναν τίτλο και οι παίκτες της ομάδας κέρδισαν το δεύτερο Κύπελλο Γερμανίας νικώντας με 4 – 2 την Meidericher SV πριν το Μουντιάλ. Τα γκολ για την Bayern πέτυχαν οι Beckenbauer, Brenninger και Ohlhauser. Το 1967 οι Βαυαροί κατακτούν το πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο. Αμέσως μετά την νίκη στo Κύπελλο με 4 – 0 εναντίον της Hamburg SV, η ομάδα του Μπεκεμπάουερ κατάφερε ένα είδος νταμπλ. Ο Franz “Bull” Roth , o παίκτης που συνήθιζε να πετυχαίνει κρίσιμα γκολ κα κέρδισε το παρατσούκλι «Mr European Cup”, σκόραρε στο 109ο λεπτό και έτσι η Μπάγερν κέρδισε με 1 – 0 την Γκλάσκοου Ρέιντζερς. Το Κύπελλο Κυπελλούχων ανήκει στους Βαυαρούς. Το όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα στην Νυρεμβέργη….
1968 – 1976 Τα «χρυσά» χρόνια
Το 1968 ήταν η χρονιά της αναταραχής. Ο Branko Zebec ανέλαβε αντί του Cajkovski και έφτασε…μέχρι την απαγόρευση της κατανάλωσης μπύρας. Παρά τις άσχημες προβλέψεις των ειδικών η ομάδα δεν αρνήθηκε στους φιλάθλους τη νίκη. Αυτή τη φορά η ομάδα πέτυχε ένα πραγματικό νταμπλ. Κατέκτησε το πρωτάθλημα με οκτώ βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη Alemannia Aachen και το Κύπελλο Γερμανίας νικώντας τη Schalke. Στο μεταξύ μια άλλη ομάδα θα κρατούσε «απασχολημένη» τη Μπάγερν για τα επόμενα χρόνια και ήταν η Borussia Munchengladbach. Οι Gladbach Colts κατέκτησαν το πρωτάθλημα το 1970 και το 1971 νικώντας και τις δυο φορές τη Μπάγερν. Όταν η Μπάγερν κατέκτησε και πάλι το τίτλο το 1972 αυτή τη φορά αγωνιζόταν στο τότε νέο Ολυμπιακό Στάδιο με προπονητή τον Udo Lattek και ήταν πολλοί οι λόγοι για πανηγυρισμούς. Ο Gerd Muller ήταν πρώτος στους πίνακες με 40 γκολ σε μια σεζόν και η ομάδα είχε συγκεντρώσει 55:13 βαθμούς που αποτελούσαν ρεκόρ για τη Bundesliga. Πλέον ήταν αναμενόμενο ότι η ομάδα θα κατακτούσε και το Κύπελλο Γερμανίας, όπως και έγινε νικώντας με 2 – 1 στη παράταση την Κολωνία.
Ακολούθησαν δυο ακόμη πρωταθλήματα με τον Lattek στον πάγκο της ομάδας. Και τότε έγινε ο πρώτος απόλυτος θρίαμβος για τη Μπάγερν. Το 1974 κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Ο Schwarzenbeck (The Cat) πέτυχε το γκολ της Μπάγερν στο παιχνίδι εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης στο τελευταίο λεπτό του έξτρα χρόνου στις Βρυξέλλες. Έτσι ο αγώνας επαναλήφθηκε και η ομάδα του Μπεκενμπάουερ κέρδισε με 4 – 0 (από δυο γκολ πέτυχαν οι Ούλι Χένες και Γκερντ Μίλερ).
Την ίδια χρονιά η εθνική ομάδα της Γερμανίας κατακτά το παγκόσμιο κύπελλο νικώντας την Ολλανδία σε τελικό που έγινε στο Μόναχο. Εξι παίκτες της Μπάγερν βρίσκονταν στο γήπεδο και γιόρτασαν τη νίκη με 2 – 1 . Ήταν οι: Maier, Beckenbauer, Schwarzenbeck, Breitner, Hoeness και ο Muller. Δυο από αυτούς ήταν οι σκόρερ, ο Breitner με εύστοχο χτύπημα πέναλτι και ο Μίλλερ με αξέχαστο γυριστό σουτ.
Αν και έμεινε εκτός Bundesliga μέχρι το 1980 η Μπάγερν κατέκτησε ένα ευρωπαϊκό treble. Οι Βαυαροί κέρδισαν το 1975 το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης νικώντας με 2 – 0 τη Leeds στο Παρίσι με σκόρερ τους Roth και Muller και ξανά το 1976 με νίκη 1 – 0 εναντίον της St. Etienne στη Γλασκόβη με σκόρερ τον Roth. Και τις δυο φορές προπονητής ήταν ο Dettmar Cramer. Όταν συμπληρώθηκε το τρεμπλ η Μπάγερν κατέκτησε και το Διηπειρωτικό Κύπελλο το 1976 (οι αγώνες έγιναν εναντίον της Belo Horizonte και τα σκορ ήταν 0 – 0 και 2 – 0). Αυτός έμελε να είναι ο τελευταίος κορυφαίος τίτλος της Μπάγερν του αιώνα.
1977 – 1990 Αλλαγές και μια νέα αρχή
Το 1977 ήταν χρονιά αλλαγών και μια σεζόν χωρίς τίτλους. Ο Φρανς Μπεκενμπάουερ προσωρινά αποχαιρέτησε το σύλλογο και αγωνίστηκε στην Cosmos New York και στο πρωτάθλημα των ΗΠΑ. Ένα χρόνο αργότερα ο Γκέρντ Μίλλερ θα τον ακολουθήσει την άλλη πλευρά του Ατλαντικού στο Φορτ Λοντερντέιλ.
Το 1979 στην ηλικία των 27 ετών ο Ούλι Χένες έγινε μάνατζερ στο σύλλογο αντικαθιστώντας τον σύμβουλο του Μπεκενμπάουερ Robert Schwan. Ο Πολ Τσερνάι τοποθετεί τον Γκουίλα Λοράντ ως προπονητή και ο πρόεδρος της ομάδας Νοιντέκερ αποχωρεί όταν ο σύλλογος απορρίπτει τον Max Merkel ως προπονητή. Το νέο αφεντικό στην ομάδα είναι ο Willi O. Hoffman.
Ωστόσο οι καλές μέρες βρίσκονταν μπροστά. Το 1980 ο Paul Breitner και ο νέος τότε Karl Heinz Rummenigge, το «ζευγάρι» που ονόμαζαν περιπαικτικά ως «FC Breitnigge», οδήγησαν τη Μπάγερν στο πρώτο πρωτάθλημα μετά από έξι χρόνια. Το 1981 το τρόπαιο επέστρεψε και πάλι στο Μόναχο. Φαίρνοντας και τα δυο χρόνια το Αμβούργο, τη Στουτγκάρδη και την Λάουτερν στη δεύτερη, τρίτη και τέταρτη θέση.
Το 1982 κατέκτησαν το Κύπελλο με δραματικό τρόπο καθώς η Μπάγερν κέρδισε με 4 – 2 ενώ έχανε με 0 – 2. Ο Dieter Hoeness ο οποίος αιμορραγούσε στο κεφάλι και του είχε τοποθετηθεί επίδεσμος αγωνίστηκε έως τα τέλος και συμμετείχε σε ένα από τα γκολ. Όμως την ίδια χρονιά στο Κύπελλο Πρωταθλητριών η Μπάγερν αποκλείστηκε καθώς έχασε με 1 – 0 από την Αστον Βίλα.
Παράλληλα έχασε και η εθνική ομάδα της Γερμανίας στο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου εναντίον της Ιταλίας αν και ο Breitner μπήκε στο βιβλίο της ιστορίας ως ο μόνος Γερμανός που σκόραρε σε δυο τελικούς παγκοσμίου κυπέλλου. Επίσης τα επιτεύγματα της Μπάγερν ήταν αναγνωρίσιμα από όλους. Έντεκα φορές από το 1965 έως το 1981 στη Μπάγερν αγωνίστηκαν παίκτες που ανακηρύχθηκαν ποδοσφαιριστές της χρονιάς. Ήταν οι: Βeckenbauer (4), Maier (3), Muller (2), Rummenigge και Breitner.
Το 1983 ο Lattek επέστρεψε. Ένα χρόνο μετά η Μπάγερν κέρδισε τη Γκλάντμπαχ στη διαδικασία των πέναλτι στο τελικό του Κυπέλλου του 1984. Το τελευταίο του πέναλτι για τη Γκλάντμπαχ εκτέλεσε ο Λόταρ Ματέους και λίγο αργότερα «μετακόμισε» στη Μπάγερν. Εν τω μεταξύ ο Ρουμενίγκε, που ήταν τόσο διάσημος ώστε ένα αγγλικό ποπ συγκρότημα ανέφερε τα «σέξυ γόνατα» του σε τραγούδι, μεταγράφηκε στην Ιντερ Μιλάνου με το ιστορικό ποσό των 11 εκατομμυρίων μάρκων.
Ένα χρόνο αργότερα με τους νέους παίκτες Soren Lerby και το νεαρό Wiggerl Kogl η Μπάγερν κατάκτησε το πρωτάθλημα. Ο Dr Fritz Scherer ανέλαβε χρέη μάνατζερ και το 1987 ήρθε ένας ακόμη τίτλος πρωταθλήματος. Ωστόσο η πικρή ήττα με 2 – 1 από τη Πόρτο στο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στη Βιέννη κατέστρεψε το ηθικό της ομάδας. Το 1988 ο Jupp Heynckes ανέλαβε για να «κτίσει» μια νέα ομάδα μετά τις αναχωρήσεις των Ματέους, Μπρέμε, Εντερ, Χιουζ, Μικαελ Ρουμενίγκε και Πφαφ. Ο Heynckes έφερε στο Μόναχο το 1989 και το 1990 τους τίτλους του πρωταθλητή και το Ευρωπαϊκό Κύπελλο συνέχισε να κοσμεί τα γραφεία του συλλόγου. Στο μεταξύ στην αποστολή της εθνικής Γερμανίας που έγινε πρωταθλήτρια το 1990 υπήρχαν έξι παίκτες της Μπάγερν οι: Αουγκεντάλερ, Ρόιτερ, Τον, Κόλερ, Πφλίγκερ και Άουμαν.
1991 – 1999 Μπροστά προς τη νέα χιλιετία
Ο Ηeynkes αποχώρησε τη σεζόν 1991/1992 και αντικαταστάθηκε από τον Soren Lerby. Ωστόσο η Μπάγερν δεν κατάφερε να αποκαταστήσει τα «τραύματα» της. Ο Εrich Ribbeck ανέλαβε τα ηνία της ομάδας, ο Φρανς Μπεκενμπάουερ και ο Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε οι οποίοι είχαν προσφέρει τη βοήθεια τους όποτε χρειαζόταν τώρα έγιναν αντιπρόεδροι της ομάδας. Τη σεζόν 1993/1994 ο «Κάιζερ» ανέλαβε αντί του Ρίμπεκ και η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα.
Η εποχή του Τραπ μόλις άρχιζε…Ωστόσο αν και ο Τζιοβάνι Τραπατόνι ήταν δημοφιλής με τους παίκτες και τους δημοσιογράφους δεν έφερε στο Μόναχο την επιτυχία. Η ομάδα τερμάτισε στην έκτη θέση του βαθμολογικού πίνακα στη σεζόν 1994/1995 και έχασε από τον Αγιαξ στον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Στη πρωτεύουσα της Βαυαρίας φθάνει ο Όττο Ρεχάγκελ και μαζί του έρχονται και τα νέα αστέρια όπως οι Klinsmann, Herzog και Sforza. Αλλά ο Ρεχάγκελ αποχώρησε στο δεύτερο μισό της σεζόν παρά το γεγονός ότι η ομάδα έφτασε στο τελικό του Κυπέλλου Ουέφα μετά από δυο αξέχαστους ημιτελικούς ενάντια στη Μπαρτσελόνα. Το αποτέλεσμα στο πρώτο παιχνίδι στο Μόναχο έληξε με 2 – 2 και όλα έμοιαζαν ότι είχαν τελειώσει. Ωστόσο ο επαναληπτικός αγώνας στη Βαρκελώνη εξελίχθηκε σε θρίαμβο. Οι Babbel και Witeczek πέτυχαν τα δυο γκολ της ομάδας στις 16 Απριλίου 1996 και οι φίλοι της ομάδας ακόμα θυμούνται αυτή την ημέρα. Ο Φρανς Μπεκενμπάουερ, πρόεδρος της Μπάγερν από το 1994, ήταν από αυτούς που βρίσκονταν στα άκρα κατά τη διάρκεια κρίσιμων αγώνων. Εκείνη τη χρονιά μετά από τα αποτελέσματα με 2 – 0 και 3 – 1 εναντίον της Orondins Bordeaux η Μπάγερν κατέκτησε το πρώτο Κύπελλο Ουέφα ωστόσο στη Bundesliga το τίτλο κατέκτησε η Ντορτμουντ.
Ο Τραπατόνι επέστρεψε στην ομάδα. Δυο ακόμα χρόνια στη Μπάγερν έφερε δυο ακόμη τίτλους. Το τρόπαιο στην Bundesliga το 1997 και το Κυπελλούχων το 1998. Όταν ο «μαέστρος» αποχώρησε μια ολόκληρη πόλη «υποκλίθηκε» προς αυτόν από σεβασμό. Είχε καταφέρει να κερδίσει μια θέση στη καρδιά των φίλων της Μπάγερν κυρίως με τις γεμάτες πάθος φράσεις του όπως «Το μπουκάλι είναι άδειο. Εχουμε όλοι διαλυθεί».
Ο Οttmar Hitzfeld ήρθε στη συνέχεια και την πρώτη χρονιά έκανε μια σχεδόν τέλεια σεζόν με την Μπάγερν. Η ομάδα κατέκτησε το 15ο πρωτάθλημα, ήταν φιναλιστ στο τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας και στο τελικό του Champions League. Ωστόσο η δραματική ήττα με 2 – 1 από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό που έγινε στη Βαρκελώνη «εξαφάνισε» μέσα σε λίγα λεπτά τα όνειρα των Γερμανών και όλοι είχαν την απορία: Μπορούσε την προσεχή σεζόν ο Χιτζφελντ, ο Έφενμπεργκ και η υπόλοιπη ομάδα να κατακτήσει ότι δεν κατάφερε την προηγούμενη χρονιά και μάλιστα στα 100α γενέθλια της Μπάγερν στις 27 Φεβρουαρίου? Το timing έμοιαζε τέλειο…
2000 – 2003 Συναίσθημα, δράμα και δόξα
Η Μπάγερν ξεκίνησε τη νέα χιλιετία με πολύ εντυπωσιακό τρόπο. Διεκδίκησε το Champions League, τη Bundesliga, το Διηπειρωτικό Κύπελλο και το Κύπελλο Γερμανίας το ένα μετά το άλλο.
Η Μπάγερν έκλεισε την προηγούμενη χιλιετία με την απροσδόκητη ήττα από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό του Champions League το 1999 ωστόσο η ομάδα χτίστηκε γύρω από παίκτες όπως ο Ολιβερ Καν, ο Στέφαν Έφενμπεργκ και ο Τζιοβάνι Ελμπερ δημιουργώντας τις βάσεις για τον επόμενο αιώνα.
Η ομάδα που ένιωσε τα αποτελέσματα της ανανέωσης και της αποφασιστικότητας της Μπάγερν ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης στις αρχές του 2000 καθώς οι Κόκκινοι πέτυχαν οκτώ γκολ εναντίον των σταρς της Μαδρίτης μέσα σε ισάριθμές ημέρες. Συγκεκριμένα το σκορ στο Μπερναμπέου ήταν 4 – 2 και στο Μόναχο 4 – 1. Οι δυο ομάδες συναντήθηκαν και πάλι στους ημιτελικούς ωστόσο αυτή τη φορά η Ρεάλ πήρε εκδίκηση καθώς κέρδισε με 2 – 0 στη Μαδρίτη και με 2 – 1 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου. Οι παίκτες του Χιτζφλεντ μπήκαν στην τελευταία εβδομάδα της Bundesliga δίνοντας μάχη σώμα με σώμα με την Μπάγερ Λεβερκούζεν. Η Μπάγερ γνώρισε μια ήττα σοκ από την Unterhaching και έτσι η Μπάγερν έφτασε ακόμη πιο κοντά στη κατάκτηση του τίτλου. Μια εβδομάδα αργότερα οι Κόκκινοι πήραν εκδίκηση για την ήττα που γνώρισαν στον περσινό τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας και κέρδισαν τη Βέρντερ Βρέμης με 3 – 0 κατακτώντας το τρίτο νταμπλ στην ιστορία του συλλόγου. Ο Όλιβερ Καν ανακηρύχθηκε παίκτης της σεζόν 1999 – 2000. Τα καλύτερα ήρθαν τη περίοδο 2000 – 2001. Στην αρχή αποκλείστηκε γρήγορα η ομάδα από το Κύπελλο Γερμανίας καθώς αποκλείστηκε από το Μαγδεμβούργο ωστόσο μετά από 34 αγώνες στο πρωτάθλημα η Μπάγερν κατέκτησε τη κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Και για μια ακόμη φορά η δόξα κατακτήθηκε με δραματικό τρόπο με τη σημαντική συνδρομή του Πάτρικ Αντερσον στο τελευταίο λεπτό του αγώνα στο Αμβούργο αρπάζοντας το τίτλο από τη Σάλκε της οποία το παιχνίδι είχε ήδη τελειώσει. Ετσι οι φίλοι της Σάλκε πανηγύρισαν μόνο…για τέσσερα λεπτά.
Με την αισιοδοξία από την κατάκτηση του πρωταθλήματος οι Κόκκινοι ταξίδεψαν στο Μιλάνο στις 23 Μαίου 2001 για τον τελικό του Champions League εναντίον της Βαλένθια. Η Μπάγερν εκτελούσε αποστολές εκδίκησης όλη τη σεζόν στην Ευρώπη καθώς απέκλεισε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα προημιτελικά και τη Ρεάλ Μαδρίτης με νίκες 0 – 1 εκτός έδρας και 2 – 1 στο Μόναχο. Ο Ολιβερ Καν ηταν ο ήρωας εκείνης της αξέχαστης νύκτας στο Μιλάνο καθώς έπιασε τρια πέναλτι στη διαδικασία των πέναλτι αφού το παιχνίδι είχε τελειώσει με 1 – 1 μετά και τη περίοδο της παράτασης. Η ομάδα του Μονάχου κατακτούσε το 4ο Κύπελλο Πρωταθλητριών 25 χρόνια μετά τη προηγούμενη επιτυχία σε τελικό. Η επόμενη περίοδος 2001-2 ήταν σχεδόν απογοητευτική παρά το γεγονός ότι η Μπάγερν κατέκτησε ένα ακόμη τρόπαιο. Η Ντόρτμουντ και η Λεβερκούζεν τερμάτισαν πάνω από τη Μπάγερν στο πρωτάθλημα και η Σάλκε απέκλεισε την ομάδα της Βαυαρίας στον ημιτελικό του Κυπέλλου Γερμανίας νικώντας με 2 – 0 ωστόσο ένα γκολ του Σάμουελ Κουφούρ έδωσε τη νίκη με 1 – 0 εναντίον της Μπόκα Τζούνιορ το Νοέμβριο του 2001 και οι Κόκκινοι έφεραν στο Μόναχο το 2ο Διηπειρωτικό Κύπελλο στην ιστορία του συλλόγου. Η προσπάθεια για Champions League συνεχίστηκε μέχρι τα προημιτελικά οπότε η Ρεάλ Μαδρίτης έβαλε τέλος στις Βαυαρικές ελπίδες.
Η πιο επιτυχημένη ομάδα της Γερμανίας επέστρεψε στις επιτυχίες κερδίζοντας τον τίτλο για τη σεζόν 2002-2003 της Bundesliga αφήνοντας πίσω με 16 βαθμούς διαφορά τη Στουτγκάρδη. Οι Κόκκινοι επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους στο Κύπελλο Γερμανίας το οποίο κατέκτησαν νικώντας στο τελικό τη Καιζερσλάουτερν με 3 – 1 με πρωταγωνιστή τον Μίκαελ Μπάλακ. Ο Μπάλακ θεωρήθηκε διάδοχος του Στέφαν Έφενμπεργκ και χαρακτηρίστηκε ως ο παίκτης της χρονιάς καθώς συνέβαλε στο να κατακτήσει η Μπάγερν το τέταρτο νταμπλ.
Το πρώτο μελανό σημείο της επόμενης χρονιάς ήταν ο πρόωρος αποκλεισμός από το πρώτο γύρο του Champions League από το γκολ του Ρόϊ Μακάι της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Ο Μακάι όμως στο εξής θα έπαιζε για τη δόξα της Μπάγερν.